Hương đã tàn mắt chưa khô dòng lệ, Người về xa, người đi tiếp cuộc hành hương. Chỉ mong sao rồi ở cuối độ đường, Nghe văng vẳng ngoài kia: “Ngài đang đến !”
Chuyện trẻ thơ, chuyện đời thường, đâu phải chi xa lạ, Như Têrêsa “nhõng nhẽo” đòi được cha bồng ẵm để “lên thang”, Chị đã tìm ra đường chinh phục hạnh phúc thiên đàng, Là hoán cải cuộc đời thành em thơ bé nhỏ