Đêm nay Ngài có nghe vang vọng tiếng kinh cầu, Của bướm, của ong của bao loài giun dế…? Của những con cu xanh, Lẫn trốn tận rừng xa khe khẽ, Đợi bình minh lên, dâng về Ngài một khúc ca kinh…! Lời nguyện cầu còn lại “trên đỉnh bình yên” !
Như ông bố Ôm xiết đứa con nhỏ trong lòng mình. Hãy ghìm con xuống sâu thẳm trái tim Cha, Và ước chi con được ở đó mãi Với những nguời con mến thương Đến muôn thuở muôn đời. Amen.
Đường thập giá, Dẫu có chênh vênh và xa xôi vời vợi, Nặng tới đâu, khổ tới đâu, vẫn cứ thấy ngọt mềm ! Khi đã yêu thì bò hòn cũng trở thành mật ngọt dịu êm Và cái “ách”, cái “gánh”, đã trở thành tình yêu đúng nghĩa !