THÁNH GIỮA ĐỜI VUI
TRANG MẠNG HỌC HỎI, SUY TƯ VÀ THỰC HÀNH TÔNG HUẤN GAUDETE ET EXSULTATE
–
Trương Đình Hiền
Như chiếc là mùa thu vừa rơi rụng, Trôi theo dòng về cõi biển vô biên, Lời kinh đưa như sóng vỗ triền miên, Xô lấp bãi kiếp đời thân lữ thứ !
Read more
truongdinhhien.net
Giữa bờ đời nhân thế, Kìa dòng sông trôi xa. Chợt thấy mình hoang phế, Nghe mùa xuân đi qua !
Em có biết Cha ông mình đã trở thành bất tử, Dẫu mọn hèn, dẫu tủi nhục, vô danh. Máu chảy, đầu rơi, phân sáp, ngục hình… Đường thập giá giờ lên đầy hoa thắm.
Mặt trời lên rồi mặt trời sẽ lặn, Nhưng hôm nay chiều vội sớm dâng lên ! Đường về nhà mỗi bước mỗi chênh vênh, Con chợt nhớ : chiều xuân nầy vắng mẹ !